Πατήστε το παρακάτω σύνδεσμο για το ερωτηματολόγιο:
http://spreadsheets.google.com/viewform?formkey=dFE4a0tQZlRhdzVsQW9BRXZ1bFE2c2c6MA
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΧΩΡΑ
Στις αρχές της σχολικής χρονιάς πραγματοποιήθηκε ο καθιερωμένος αγιασμός. Ακολούθησε ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου.Στις 27 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις στο χώρο του σχολείου(σχολική γιορτή με ποιήματα, τραγούδια , θεατρική παράσταση) και την επόμενη μέρα έγινε η παρέλαση και ο αντίστοιχος εορτασμός στο ηρώο του χωριού μας.Αναλόγως εορτάστηκε και η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου.
Επίσης έχουν διεξαχθει εκπαιδευτικές επισκέψεις στο γειτονικό χωριό της Λαγκαδιάς.Στα πλαίσια αυτών των επισκέψεων οι μαθητές επισκεφθηκαν το παλιό Δημοτικό Σχολείο και την εκκλησία του χωριού.
Στις 23 Δεκεμβρίου έλαβε χώρα η Χριστουγεννιάτικη γιορτή ( θεατρική παράσταση , τραγούδια από τη χορωδία του σχολείου μας).Παράλληλα μοιράστηκαν δώρα σε όλους του μαθητές από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας.
Ένας ακόμη εορτασμός που πραγματοποιήθηκε είναι αυτός των « Τριών Ιεραρχών».Οι μαθητές εκκλησιάστηκαν στο ναό του χωριού μας, την Αγίας Παρασκευή.
Την Τσικνοπέμπτη, μαθητές, εκπαιδευτικοί και κάτοικοι του χωριού συγκεντρώθηκαν στο σχολείο για το καθιερωμένο έθιμο του « τσικνίσματος».
Στα τέλη του Φεβρουαρίου , το σχολείο μας προγραμματίζει επίσκεψη στο χιονοδρομικό κέντρο «Καϊμακτσαλάν» και στον παραδοσιακό οικισμό του Αγίου Αθανασίου.
Επίσης έχουν διεξαχθει εκπαιδευτικές επισκέψεις στο γειτονικό χωριό της Λαγκαδιάς.Στα πλαίσια αυτών των επισκέψεων οι μαθητές επισκεφθηκαν το παλιό Δημοτικό Σχολείο και την εκκλησία του χωριού.
Στις 23 Δεκεμβρίου έλαβε χώρα η Χριστουγεννιάτικη γιορτή ( θεατρική παράσταση , τραγούδια από τη χορωδία του σχολείου μας).Παράλληλα μοιράστηκαν δώρα σε όλους του μαθητές από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας.
Ένας ακόμη εορτασμός που πραγματοποιήθηκε είναι αυτός των « Τριών Ιεραρχών».Οι μαθητές εκκλησιάστηκαν στο ναό του χωριού μας, την Αγίας Παρασκευή.
Την Τσικνοπέμπτη, μαθητές, εκπαιδευτικοί και κάτοικοι του χωριού συγκεντρώθηκαν στο σχολείο για το καθιερωμένο έθιμο του « τσικνίσματος».
Στα τέλη του Φεβρουαρίου , το σχολείο μας προγραμματίζει επίσκεψη στο χιονοδρομικό κέντρο «Καϊμακτσαλάν» και στον παραδοσιακό οικισμό του Αγίου Αθανασίου.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Το Δημοτικό Σχολείο Περίκλειας λειτουργεί ως τριθέσιο σχολείο. Παλαιότερα το σχολείο μας λειτουργούσε ως διθέσιο. Φοιτούν συνολικά 32 μαθητές. Επίσης λειτουργεί τμήμα Ολοήμερου με 14 μαθητές. Στο Ολοήμερο εκτός από την προετοιμασία των μαθημάτων της επόμενης ημέρας τα παιδιά διδάσκονται αγγλικά, μουσική και γυμναστική.
Από το Μάιο του 2009 το σχολείο μας απέκτησε δύο νέες αίθουσες και ένα καινούριο γραφείο(τα οποία βλέπετε στη δεύτερη φωτογραφία).Έτσι το γραφείο του εκπαιδευτικού προσωπικού και το τμήμα της Ε΄- ΣΤ΄ τάξης μεταφέρθηκαν στο νέο κτήριο. Επίσης στη δεύτερη αίθουσα του νέου κτηρίου στεγάζεται το Ολοήμερο Σχολείο. Στις αίθουσες του παλαιού κτηρίου ( πρώτη φωτογραφία ) στεγάζονται τα τμήματα της Α΄-Β΄ τάξης και της Γ΄ Δ΄τάξης.
Από τον Ιανουάριο του 2010, εκτός από το γραφείο, εγκαταστάθηκαν σε κάθε αίθουσα διδασκαλίας ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οι οποίοι είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους σε δίκτυο για γρήγορη πρόσβαση στο internet.
Επίσης , στο παλαιότερο κτήριο λειτουργεί μια αίθουσα ως αποθηκευτικός χώρος και αναμένεται τον επόμενο μήνα μια ακόμη να διαμορφωθεί σε αναγνωστήριο – βιβλιοθήκη.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΧΩΡΙΟΥ
Η ΠΑΛΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Αγιογραφήθηκε το 1862, σύμφωνα με μια σωζόμενη επιγραφή στη νότια πλευρά του ναού . Οι τοιχογραφίες , που απλώνονται σε όλους τους τοίχους του ναού εκτός από τον γυναικωνίτη, έχουν θέματα από την Παλιά και Καινή Διαθήκη. Τον Ιούλιο πραγματοποιούνται στην Περίκλεια ,πολιτιστικές εκδηλώσεις στα πλαίσια της θρησκευτικής πανήγυρης της Αγίας Παρασκευής.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοιχογραφίες στο μεσαίο κλίτος που ιστορούν το μαρτύριο της Αγίας Παρασκευής και υπομνηματίζονται με επιγραφές σε λαϊκή ελληνική γλώσσα.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η αρχική ονομασία του χωριού Περίκλεια ήταν: κοινότης «ΜΠΕΡΙΣΛΑΒ» Β.Δ 101919 ΦΕΚ Α 8Οί1919 που σημαίνει " Συνάντηση". Αργότερα μετονομάστηκε στη σημερινή ονομασία του κοινότητα :«ΠΕΡΙΚΛΕΙΑΣ» Β.Δ. 6-6-1925 ΦΕΚ Α 148/1925.
Οι κάτοικοι του χωριού ,εκτός από την ελληνική γλώσσα, μιλούν και την κουτσοβλάχικη γλώσσα.
Σύμφωνα με την μαρτυρία του κ. Γρόση Νικολάου, πρώην γραμματέα της κοινότητας Περίκλειας, οι πρώτοι κάτοικοι κατάγονταν από την Ήπειρο. Στις αρχές του 17ου αιώνα περίπου οι Τούρκοι τους μετέφεραν στην περιοχή λόγω της αντίστασης και των προβλημάτων που δημιουργούσαν εκεί. Η περιοχή. ήταν κατάλληλη για εκτροφή αιγοπροβάτων και οι κάτοικοι αμέσως επιδόθηκαν στην κτηνοτροφία.
Στα πρώτα χρόνια διέμειναν στις περιοχές «Γκραμόζ» και «Ζαγράδα» νομαδικά. Επειδή όμως στην περιοχή περιφέρονταν ληστές, που συνεχώς τους ενοχλούσαν, αναγκάστηκαν με τον καιρό οι δύο αυτές νομάδες να συμπτυχθούν για να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα. Η σύμπτυξη αυτή έγινε στις αρχές του 180υ αιώνα στην περιοχή όπου είναι χτισμένα τα χωριά Περίκλεια και Λαγκαδιά.
Η πρώτη ομάδα των κατοίκων που έμενε στην περιοχή «Γραμόζ» εκκλησιάζονταν στην «μπουγκουρούντιτσα» στο σημείο όπου υπάρχει σήμερα το εκκλησάκι της Παναγίας. Οι δε κάτοικοι της δεύτερης ομάδας που έμειναν στην περιοχή «Ζαγράδα» εκκλησιάζονταν στην «τανάσιτσα» στο σημείο όπου σήμερα υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου.
Στα τέλη του 180υ αιώνα κατέφτασε στην περιοχή και μια τρίτη ομάδα κατοίκων από το γειτονικό Νότια. Οι κάτοικοι αυτοί μη μπορώντας να αλλαξοπιστήσουν αναγκάστηκαν να φύγουν και να αναζητήσουν καινούργιο τόπο για διαμονή. Μαζί τους μετέφεραν ιερά σκεύη καθώς και εικονίσματα από τον καταπατημένο ναό της Αγιας Παρασκευής που έδρευε στο χωριό Νότια.
Οι τρεις αυτές ομάδες των κατοίκων συμπτύχθηκαν στην περιοχή όπου είναι χτισμένο σήμερα το χωριό. Στα 1800 έχτισαν και την σημερινή εκκλησία του χωριού, την ονόμασαν Αγία Παρασκευή σε ανάμνηση της καταπατημένης Αγίας Παρασκευής του χωριού Νότια.
Κατά περιόδους βρέθηκαν στην περιοχή χάλκινα νομίσματα που πιθανόν ανάγονται στην εποχή του Μ. Αλεξάνδροu. Επίσης βρέθηκαν πήλινα αγγεια που έφεραν ευκρινώς την ημερομηνία κατασκευής τους, καθώς και αναπαραστάσεις από την εποχή τους Καταστρέφονταν όμως γιατί οι κάτοικοι αγνοούσαν την ανεκτίμητη αξία τους, καθώς και την αξία της προβολής τους.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι κάτοικοι πέρασαν δύσκολες στιγμές. Η τρομοκρατία από τους τούρκους είχε φτάσει στο ανώτατο σημείο, ο βίαιος εξισλαμισμός, το παιδομάζωμα και ο αποχωρισμός συγγενών, αδερφών, γονέων και φίλων ήταν κάτι το σύνηθες την εποχή αυτή.Ο πιο σκληρός μπέης που πέρασε από το χωριό ήταν ο «ΙΣΙΜ ΜΠΕΗΣ».
Στη νεότερη ιστορία το χωριό δέχτηκε πολλές επιδρομές από Βούλγαρους Κομιτατζήδες.
Κατά τον Μακεδονικό αγώνα οι κάτοικοι του χωριού πρόσφεραν τροφές για μεγάλο χρονικό διάστημα στην « εθνική αντάρτικη ομάδα » που κρυβόταν στην περιοχή. Πολλοί κάτοικοι ήταν ένοπλοι και ερχόταν συχνά σε σύγκρουση με τους Τούρκους καταπατητές της περιοχής.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1916) υπήρχε στην περιοχή μέτωπο. Οι Γερμανοί και Βούλγαροι είχαν καταλάβει την Οριογραμμή της Δημοκρατίας των Σκοπίων (FYROM) και είχαν οχυρωθεί στο ύψωμα «Σκρά». Οι δε Ελληνικές και Γαλλικές δυνάμεις βρίσκονταν στο γειτονικό χωριό Αρχάγγελος.
Επειδή οι κάτοικοι του χωριού βρίσκονταν μεταξύ δύο πυρών, έγινε μετοικισμός των κατοίκων στα Γιαννιτσά όπου και παρέμειναν ως την λήξη του πολέμου (1918) οπότε και επαναπατρίστηκαν.
Κατά την περίοδο της κατοχής (1941 – 1945 ,Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) ήταν υπό της Γερμανικής κατοχής. Στην μεθόριο της Δημοκρατίας των Σκοπίων ήταν Βουλγαρικές δυνάμεις οι οποίες συνεχώς έκαναν επιδρομές κατά του άμαχου πληθυσμού. Σε μια από αυτές στις 17 lανουαρίου 1944 εισέβαλε στην περιοχή μια ταξιαρχία Βουλγάρικων στρατευμάτων και στην διαδρομή σκότωσε 7 άτομα από τον άμαχο πληθυσμό του χωριού . Στην συνέχεια κινήθηκαν προς το γειτονικό χωριό Λαγκαδιά.Στις 7 Απριλίου του 1944 πραγματοποιήθηκε η «Μάχη της Περίκλειας » από τον ΕΛ.ΑΣ. κατά των Γερμανών , η οποία ήταν η τελευταία και μεγαλύτερη μάχη της αντίστασης στην Αλμωπία και στοίχισε στους Γερμανούς 30 νεκρούς.
Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και ύστερα από εντολή των στρατιωτικών το χωριό εκκενώθηκε και οι κάτοικοί του μεταφέρθηκαν στο γειτονικό χωριό Αρχάγγελος, στη Θεσσαλονίκη και στην Αριδαία .Μετά τη λήξη του εμφυλίου επαναπατρίστηκαν.
Οι κάτοικοι του χωριού ,εκτός από την ελληνική γλώσσα, μιλούν και την κουτσοβλάχικη γλώσσα.
Σύμφωνα με την μαρτυρία του κ. Γρόση Νικολάου, πρώην γραμματέα της κοινότητας Περίκλειας, οι πρώτοι κάτοικοι κατάγονταν από την Ήπειρο. Στις αρχές του 17ου αιώνα περίπου οι Τούρκοι τους μετέφεραν στην περιοχή λόγω της αντίστασης και των προβλημάτων που δημιουργούσαν εκεί. Η περιοχή. ήταν κατάλληλη για εκτροφή αιγοπροβάτων και οι κάτοικοι αμέσως επιδόθηκαν στην κτηνοτροφία.
Στα πρώτα χρόνια διέμειναν στις περιοχές «Γκραμόζ» και «Ζαγράδα» νομαδικά. Επειδή όμως στην περιοχή περιφέρονταν ληστές, που συνεχώς τους ενοχλούσαν, αναγκάστηκαν με τον καιρό οι δύο αυτές νομάδες να συμπτυχθούν για να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα. Η σύμπτυξη αυτή έγινε στις αρχές του 180υ αιώνα στην περιοχή όπου είναι χτισμένα τα χωριά Περίκλεια και Λαγκαδιά.
Η πρώτη ομάδα των κατοίκων που έμενε στην περιοχή «Γραμόζ» εκκλησιάζονταν στην «μπουγκουρούντιτσα» στο σημείο όπου υπάρχει σήμερα το εκκλησάκι της Παναγίας. Οι δε κάτοικοι της δεύτερης ομάδας που έμειναν στην περιοχή «Ζαγράδα» εκκλησιάζονταν στην «τανάσιτσα» στο σημείο όπου σήμερα υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου.
Στα τέλη του 180υ αιώνα κατέφτασε στην περιοχή και μια τρίτη ομάδα κατοίκων από το γειτονικό Νότια. Οι κάτοικοι αυτοί μη μπορώντας να αλλαξοπιστήσουν αναγκάστηκαν να φύγουν και να αναζητήσουν καινούργιο τόπο για διαμονή. Μαζί τους μετέφεραν ιερά σκεύη καθώς και εικονίσματα από τον καταπατημένο ναό της Αγιας Παρασκευής που έδρευε στο χωριό Νότια.
Οι τρεις αυτές ομάδες των κατοίκων συμπτύχθηκαν στην περιοχή όπου είναι χτισμένο σήμερα το χωριό. Στα 1800 έχτισαν και την σημερινή εκκλησία του χωριού, την ονόμασαν Αγία Παρασκευή σε ανάμνηση της καταπατημένης Αγίας Παρασκευής του χωριού Νότια.
Κατά περιόδους βρέθηκαν στην περιοχή χάλκινα νομίσματα που πιθανόν ανάγονται στην εποχή του Μ. Αλεξάνδροu. Επίσης βρέθηκαν πήλινα αγγεια που έφεραν ευκρινώς την ημερομηνία κατασκευής τους, καθώς και αναπαραστάσεις από την εποχή τους Καταστρέφονταν όμως γιατί οι κάτοικοι αγνοούσαν την ανεκτίμητη αξία τους, καθώς και την αξία της προβολής τους.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι κάτοικοι πέρασαν δύσκολες στιγμές. Η τρομοκρατία από τους τούρκους είχε φτάσει στο ανώτατο σημείο, ο βίαιος εξισλαμισμός, το παιδομάζωμα και ο αποχωρισμός συγγενών, αδερφών, γονέων και φίλων ήταν κάτι το σύνηθες την εποχή αυτή.Ο πιο σκληρός μπέης που πέρασε από το χωριό ήταν ο «ΙΣΙΜ ΜΠΕΗΣ».
Στη νεότερη ιστορία το χωριό δέχτηκε πολλές επιδρομές από Βούλγαρους Κομιτατζήδες.
Κατά τον Μακεδονικό αγώνα οι κάτοικοι του χωριού πρόσφεραν τροφές για μεγάλο χρονικό διάστημα στην « εθνική αντάρτικη ομάδα » που κρυβόταν στην περιοχή. Πολλοί κάτοικοι ήταν ένοπλοι και ερχόταν συχνά σε σύγκρουση με τους Τούρκους καταπατητές της περιοχής.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1916) υπήρχε στην περιοχή μέτωπο. Οι Γερμανοί και Βούλγαροι είχαν καταλάβει την Οριογραμμή της Δημοκρατίας των Σκοπίων (FYROM) και είχαν οχυρωθεί στο ύψωμα «Σκρά». Οι δε Ελληνικές και Γαλλικές δυνάμεις βρίσκονταν στο γειτονικό χωριό Αρχάγγελος.
Επειδή οι κάτοικοι του χωριού βρίσκονταν μεταξύ δύο πυρών, έγινε μετοικισμός των κατοίκων στα Γιαννιτσά όπου και παρέμειναν ως την λήξη του πολέμου (1918) οπότε και επαναπατρίστηκαν.
Κατά την περίοδο της κατοχής (1941 – 1945 ,Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) ήταν υπό της Γερμανικής κατοχής. Στην μεθόριο της Δημοκρατίας των Σκοπίων ήταν Βουλγαρικές δυνάμεις οι οποίες συνεχώς έκαναν επιδρομές κατά του άμαχου πληθυσμού. Σε μια από αυτές στις 17 lανουαρίου 1944 εισέβαλε στην περιοχή μια ταξιαρχία Βουλγάρικων στρατευμάτων και στην διαδρομή σκότωσε 7 άτομα από τον άμαχο πληθυσμό του χωριού . Στην συνέχεια κινήθηκαν προς το γειτονικό χωριό Λαγκαδιά.Στις 7 Απριλίου του 1944 πραγματοποιήθηκε η «Μάχη της Περίκλειας » από τον ΕΛ.ΑΣ. κατά των Γερμανών , η οποία ήταν η τελευταία και μεγαλύτερη μάχη της αντίστασης στην Αλμωπία και στοίχισε στους Γερμανούς 30 νεκρούς.
Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και ύστερα από εντολή των στρατιωτικών το χωριό εκκενώθηκε και οι κάτοικοί του μεταφέρθηκαν στο γειτονικό χωριό Αρχάγγελος, στη Θεσσαλονίκη και στην Αριδαία .Μετά τη λήξη του εμφυλίου επαναπατρίστηκαν.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ-ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
1)ΥΛΟΤΟΜΙΑ
Το δάσος είναι σημαντικός παράγοντας για την οικονομία του τόπου, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα 2/3 της περιοχής καλύπτονται από μεγάλα δάση οξιάς και βελανιδιάς.
Η εκμετάλλευση του δάσους γίνεται από το δασαρχείο Αριδαίας. Οι αρμόδιοι καθορίζουν τις περιοχές στις οποίες θα γίνει υλοτομία, στη συνέχεια χωρίζουν τις περιοχές αυτές σε συστάδες και μοιράζουν τις συστάδες αυτές στους διάφορους συνεταιρισμούς των υλοτόμων. Οι υλοτόμοι με τη σειρά τους, αφού κόψουν τα δέντρα (σύμφωνα με τις υποδείξεις του δασαρχείου), τα τεμαχίζουν και τα στοιβάζουν ομοιόμορφα (ντάνιασμα). Μερικά από τα ξύλα αυτά τα αγοράζει το δασαρχείο, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του (συνήθως καυσόξυλα). Τα υπόλοιπα τα πουλούν σε εμπόρους με τιμή που διαπραγματεύονται οι ίδιοι.
Ανησυχητικό φαινόμενο αποτελεί η αύξηση τα τελευταία χρόνια της παράνομης λαθρεμπορίας του ξύλου που σε συνδυασμό με την όλο και εντατικότερη εκμετάλλευση του δάσους από τους κρατικούς φορείς, οδηγούν στην ποιοτική υποβάθμιση του. Σήμερα έχουμε ένα δάσος γερασμένο και αν δεν αφυπνιστούν εγκαίρως ΟΙ αρμόδιοι το δάσος απειλείται με αφανισμό.
2)ΓΕΩΡΓΙΑ
Η γεωργία είναι αρκετά ανεπτυγμένη, παρότι ο κλήρος είναι μικρός (20-30 στρέμματα) και χωρισμένος σε μικρά αγροκτήματα.
Τα προϊόντα που παράγονται είναι: η πατάτα, το καλαμπόκι, το στάρι, τι κριθάρι, η βρώμη και το τριφύλλι. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο αναπτύσσεται η δεντροκαλλιέργεια (κερασιές κυρίως).
Για την παραγωγή τους οι κάτοικοι χρησιμοποιούν υπερσύγχρονα γεωργικά μηχανήματα και οι χειρονακτικές εργασίες έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο.
3)ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Ένας άλλος πλουτοπαραγωγικός παράγοντας του τόπου, εξίσου σημαντικός με τους δύο προηγούμενους, είναι και η κτηνοτροφία.
Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ' αυτούς που εκτρέφουν βοειδή και σ' αυτούς που εκτρέφουν Ι αιγοπρόβατα. Τα βοειδή εκτρέφονται σε οργανωμένες σταυλlκές εγκαταστάσεις (μονάδες), κυρίως για το γάλα αλλά και για το κρέας. Το άρμεγμα και η εκτροφή γίνεται με τις πλέον σύγχρονες μεθόδους και με την αρωγή των ειδικών, πετυχαίνονται υψηλές αποδόσεις και πολύ καλή ποιότητα, σύμφωνα πάντα με τα " standar " της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε). Την ποσότητα αυτή του αγελαδινού γάλακτος την απορροφούν μεγάλες γαλακτοκομικές εταιρίες και τοπικά τυροκομεία.
Το δάσος είναι σημαντικός παράγοντας για την οικονομία του τόπου, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα 2/3 της περιοχής καλύπτονται από μεγάλα δάση οξιάς και βελανιδιάς.
Η εκμετάλλευση του δάσους γίνεται από το δασαρχείο Αριδαίας. Οι αρμόδιοι καθορίζουν τις περιοχές στις οποίες θα γίνει υλοτομία, στη συνέχεια χωρίζουν τις περιοχές αυτές σε συστάδες και μοιράζουν τις συστάδες αυτές στους διάφορους συνεταιρισμούς των υλοτόμων. Οι υλοτόμοι με τη σειρά τους, αφού κόψουν τα δέντρα (σύμφωνα με τις υποδείξεις του δασαρχείου), τα τεμαχίζουν και τα στοιβάζουν ομοιόμορφα (ντάνιασμα). Μερικά από τα ξύλα αυτά τα αγοράζει το δασαρχείο, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του (συνήθως καυσόξυλα). Τα υπόλοιπα τα πουλούν σε εμπόρους με τιμή που διαπραγματεύονται οι ίδιοι.
Ανησυχητικό φαινόμενο αποτελεί η αύξηση τα τελευταία χρόνια της παράνομης λαθρεμπορίας του ξύλου που σε συνδυασμό με την όλο και εντατικότερη εκμετάλλευση του δάσους από τους κρατικούς φορείς, οδηγούν στην ποιοτική υποβάθμιση του. Σήμερα έχουμε ένα δάσος γερασμένο και αν δεν αφυπνιστούν εγκαίρως ΟΙ αρμόδιοι το δάσος απειλείται με αφανισμό.
2)ΓΕΩΡΓΙΑ
Η γεωργία είναι αρκετά ανεπτυγμένη, παρότι ο κλήρος είναι μικρός (20-30 στρέμματα) και χωρισμένος σε μικρά αγροκτήματα.
Τα προϊόντα που παράγονται είναι: η πατάτα, το καλαμπόκι, το στάρι, τι κριθάρι, η βρώμη και το τριφύλλι. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο αναπτύσσεται η δεντροκαλλιέργεια (κερασιές κυρίως).
Για την παραγωγή τους οι κάτοικοι χρησιμοποιούν υπερσύγχρονα γεωργικά μηχανήματα και οι χειρονακτικές εργασίες έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο.
3)ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Ένας άλλος πλουτοπαραγωγικός παράγοντας του τόπου, εξίσου σημαντικός με τους δύο προηγούμενους, είναι και η κτηνοτροφία.
Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ' αυτούς που εκτρέφουν βοειδή και σ' αυτούς που εκτρέφουν Ι αιγοπρόβατα. Τα βοειδή εκτρέφονται σε οργανωμένες σταυλlκές εγκαταστάσεις (μονάδες), κυρίως για το γάλα αλλά και για το κρέας. Το άρμεγμα και η εκτροφή γίνεται με τις πλέον σύγχρονες μεθόδους και με την αρωγή των ειδικών, πετυχαίνονται υψηλές αποδόσεις και πολύ καλή ποιότητα, σύμφωνα πάντα με τα " standar " της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε). Την ποσότητα αυτή του αγελαδινού γάλακτος την απορροφούν μεγάλες γαλακτοκομικές εταιρίες και τοπικά τυροκομεία.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Η Περίκλεια βρίσκεται χτισμένη σε 570 υψόμετρο, στον ορεινό όγκο της Αλμωπίας.Συγκεκριμένα βρίσκεται στη βόρεια και δυτική πλευρά ενός πλούσιου, μεγάλου οροπεδίου , στη συμβολή του όρους Τζένα (2.182) και του όρους Πάικο ( 1.650).
Την κοινότητα διαρρέουν δύο ποτάμια .Το πρώτο πηγάζει από τους πρόποδες της Τζένας και το δεύτερο από το όρος Πάικο.Και τα δύο ενώνονται και κατηφορίζουν προς τον κάμπο της Καρατζόβας, όπου μαζί με άλλα ποτάμια σχηματίζουν τον ποταμό Μογλενίτσα.Επίσης η περιοχή διαθέτει άφθονα υπόγεια νερά. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ,λόγω της υπεράντλησης υδάτων , στερεύουν ορισμένες πηγές και η περιοχή κινδυνεύει να αντιμετωπίσει πρόβλημα λειψυδρίας.
Στο τέλος του χειμώνα, λιώνουν τα χιόνια από τα όρη Τζένα και Πάικο και σχηματίζουν τους χείμαρρους «Σάλνιτσα» και «Βαλισέκα».
Κατά την τοπική παράδοση , η περιοχή παλιά ήταν λίμνη και πήρε τη σημερινή της μορφή από προσχώσεις φερτής ύλης από τα βουνά που την περιβάλλουν σαν πέταλο.Σ’ αυτό συνηγορούν διάφορα πετρώματα που υπάρχουν στην περιοχή καθώς και άλλα ευρύματα.
ΤΟ ΚΛΙΜΑ
Το κλίμα της περιοχής μπορεί να χαρακτηριστεί ηπειρωτικό )με βαρείς χειμώνες και θερμοκρασία που φτάνουν τους -15 C και δροσερά καλοκαίρια. Χαρακτηριστικό του χειμώνα είναι το χιόνι και το τσουχτερό κρύο. Τα καλοκαίρια είναι ζεστά με περιόδους ξηρασίας)τα βράδια πάντως η θερμοκρασία πέφτεΙ.
Χαρακτηριστικό της περιοχής ο βόρειος άνεμος, έρχεται στην περιοχή από τη «Πότρα» (το σημείο όπου ενώνονται η Τζένα με το Πίνοβο έχουν μπροστά τους ένα βράχο, σαν πόρτα). Όταν φυσάεl σαρώνει τα πάντα. Ξαπλώνει τα καλαμπόκια και τα στάχυα, ξεριζώνεl δέντρα, ξηλώνει σκεπές κ.τ.λ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)